Francisco Salinas, que nos visitou para lle falar ao alumnado de bacharelato de literatura africana en lingua portuguesa, deixounos a súa voz neste poema do seu libro Os habitantes da culpa (1988)
Despois da culpa
Alguns dias chegavas nome a nome nos meus versos
e sentavas-te no centro do poema
e eu era entón un rumor ou ave de siléncio
un fremente balbordo das mans rotas
sinais que alguén perdeu algures nos corpos mais lonxíncuos
Dirán despois da culpa que a imaxe é un instante
que a luz se derramava na cintura
e até a terra viña o eco calado da tua boca absorta
na marcha ou no bradar doutros torrentes
Era tempo feliz o tempo da obsidiana
cando ti reclinavas a fronte no meu ombro
o peito contra o peito acompasado
E nascia-nos fugaz un tedio como arxila
nen terror ou vertixe dos xestos que na música odiávamos.
29.6.06
A voz dos poetas: Francisco Salinas Portugal
Publicada por Xoán à(s) 00:40
Etiquetas: audio, Francisco Salinas, podcast, poema, poetas na súa voz
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
1 comentarios:
Parabéns polo premio 20 Minutos.
Enviar um comentário