Son de poetas

Son de poetas é un proxecto de traballo para este curso. Coa vosa colaboración iremos seleccionando poemas galegos musicados de todas as épocas. Colocaremos un acceso directo á antoloxía na barra lateral e publicaremos aquí tamén as novidades que se vaian incluíndo. Comezamos con dúas versións desta "Negra sombra" de Rosalía de Castro (Follas Novas, 1880). Escoita as dúas versións que che propoñemos e dinos cal é a que máis che gusta.


Cando penso que te fuches,
negra sombra que m' asombras,
ó pé dos meus cabezales
tornas facéndome mofa.
Cando maxino qu' es ida,
no mesmo sol te m' amostras,
i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa.
Si cantan, es ti que cantas;
si choran, es ti que choras;
i es o marmurio do río,
i es a noite i es a aurora.
En todo estás e ti es todo
pra min i en min mesma moras,
nin m' abandonarás nunca,
sombra que sempre m' asombras.

ROSALÍA de CASTRO, Follas Novas, Vigo, Galaxia, 1993.

Versión de Amancio Prada.

Luz Casal e Carlos Núñez.